Test Yumi na Wojownika

Yumi

Gdy miecz miał już uderzyć ją w nogę ta odrzuciła szybko swój do tyłu i podskoczyła robiąc salto do tyłu. Wylądowała w kuckach obok miecza. Wiedziała, że nie może dać się trafić ponieważ nie będzie to lekka rana. Może skończyć się nawet odciętą nogą lub ręką. Skupiona wyjęła miecz z ziemi i czekała na Shinrę.

Shinra

Znów skrzywiona ósemka, lecz tym razem kotka nie zatrzymywała się i szła przed siebie. Skupiona na wszystkim co możliwe szła tak powolnym krokiem i pilnowała się, by nie zrobić jej krzywdy.
- Atakuj! Tu możesz atakować! - Przypomniała jej widząc, że nie chce kontratakować.

Yumi

"No dobra." Pomyślała. "Teraz atakujemy." Po raz kolejny się rozpędziła z mieczem gotowym do ataku. Przebiegła przez Shinrę, co mogłaby się wydawać, że jednak biegnie w innym kierunku. Lecz będąc z tyłu jak najbliżej matki zamachnęła się z mieczem i zaatakowała.

Shinra

Odwróciła się i zablokowała miecz. Tym razem, po zatrzymaniu go złapała jego klingę i odwróciła ją go gardła Yumi. Zerknęła na miecz i wyrzuciła go, razem ze swoim.
- Zdałaś. - Powiedziała odchodząc powolnym krokiem z tego miejsca. Kiwnęła jej tylko głową i zniknęła gdzieś w oddali. Po chwili już jej tu nie było.

Yumi

Gdy miecz był przy gardle przełknęła głośno ślinę. Potem miecz zniknął z jej pola widzenia. Tak samo jak Shinra. Słyszała tylko jej słowa. - Zdałam? - Zapytała nikogo z niedowierzaniem. - Zdałam! Na prawdę zdałam! - Krzyknęła radośnie.
Kuroi obserwował wszystko z kamiennych trybun uważnie. Za każdym razem gdy Shinra atakowała krzywił się, a gdy Yumi uśmiechał się na swój sposób.
-Słyszysz Kuroi?! Zdałam! - Podbiegła do kota i go przytuliła. - Przynosisz szczęście mój drogi. - Powiedziała i z kotem na rękach poszła z tego miejsca.

z.t