Test Kihe'go na Szpiega

Shinra

Wielki kamienny pałac otoczony rozłożystą polaną. Za zamkiem ciągną się wysokie góry, a na polanie jest małe jeziorko. Dookoła plany, która otacza pałac, ciągnie się wielki las. Wymarzone miejsce na urlop? Nie to miejsce testu Kihe'go na Szpiega. Tu sprawdzi swoje umiejętności.

Kotka przyszła powolnym krokiem i rozejrzała się dookoła. Zbliżyła się do lasu i oparła plecami o drzewo. Uważnie obserwowała polanę. Jej wzrok wyszukiwał Kihe'go.

Kihe

Wilk, znaczy się wilkołak przywędrował na swoich 4 łapach. Rozejrzał się po okolicy, zobaczył egzaminatorkę z resztą on tak myślał, że ona będzie go egzaminować.Podszeł do niej i powiedzał:
-Witam Kihe
Spojrzał na nią
- To Ty będziesz mnie egzaminować?
Zapytał po chwili. Czekał na odpowiedź.

Shinra

- Tak. - Kiwnęła głową i oparta o drzewo uśmiechnęła się do siebie. Stare i idiotyczne reguły wciąż jej dotyczyły, więc zaszaleć nie mogła.
- Po co? - Spytała mętnie i poprawiła czarny płaszcz. Zerknęła na wilkołaka i zaczęła bawić się sztyletem. Po chwili pojawił się Chibaku, który owinął się dookoła jej ręki i położył głowę na szyi. Czekała na jego odpowiedź głaskając węża.

Kihe

Rozejrzał się wkoło, a potem popatrzył na egzaminatorkę.
- Po co chcę zostać szpiegiem? Tak chciałaś sformułować to pytanie?
Zapytał, i ziewnął. Popatrzył na węża, który był na ciele egzaminatorki. Czekał na odpowiedź.

Shinra

- Tak. Pamiętaj tylko, że jako szpieg, bez pytań będziesz musiał rozumieć wypowiedzi szyfrowane i krótkie. Większość będzie trudniejsza od moich. - Powiedziała głaskając węża, który uciesznie zamknął małe ślepka i nie z powodu głaskania. Wąż rozumiał wszystko i miał zwykły przy tym ubaw.
- Słucham. - Powiedziała mierząc go chłodnym spojrzeniem. Może jednak zrozumie kim jest szpieg.

Kihe

- Gdy byłem mały, Miałem jakieś 2 lata, albo i mniej zacząłem się interesować się szpiegostwem...
Powiedział.
- Szpiegowałem rodzeństwo, inne zwierzęta, a czasem nawet wychodziłem z rodzicami na polowanie. Znaczy oni nie wiedzieli, że idę z nimi. Szło mi bardzo dobrze, z wiekiem byłem coraz lepszy w tej dziedzinie. Nauczyłem chodzić się bezszelestnie, maskować się dobrze i takie tam..
Dodał po chwili. I usiadł ze spokojem. Siedział bardzo czujnie, był przygotowany na każdy ruch ze strony egzaminatorki.

Shinra

Nie zdejmując kaptura obserwowała go przez pewien czas.
- Nie chcę twoich wywodów i historyjek z dzieciństwa. Chcesz, bo lubisz. I tyle. - Skróciła jego wypowiedź nie powtarzając pytania i przechodząc do następnego.
- Kim dla ciebie jest szpieg w watasze? Chwaliłbyś się, że nim jesteś? Rozpowiadał dookoła? - Spytała nie spuszczając wzroku z wilkołaka.

Kihe

- Nie chwaliłbym się nikomu.
Powiedział, rozejrzał się dookoła. Potem znów przeniósł wzrok na egzaminatorkę. Czekął na następne pytanie.

Shinra

Kiwnęła głową. Głupie procedury.
- W lesie ukryte są zwitki, które dostarczyć masz mnie. Z nikim nie rozmawiaj, nikomu nie ufaj. Nie wolno otwierać ci żadnej wiadomości. Masz znaleźć trzy. Żadnych map. - Powiedziała i rozpłynęła się w czarnej mgle.

Gdy kotka zniknęła wokół ciągną się nieprzeniknione tereny lasu. Dopiero teraz można zobaczyć trzy drogi. Jedna prowadzi na północ, druga na wschód, a trzecia na południe. Można też iść poza szlakiem.

Teraz będę MG.

Kihe

Wilkołak rozejrzał się jeszcze raz dookoła. Wstał i machnął ogonem. Pomyślał, którą drogę wybrać. Po chwili namysłu ruszył na wschód. Machnął jeszcze raz ogonem i poszedł na wschód.

Chodzi Ci o Witki?

Shinra

Zwitki! Ruloniki z papieru! xD

Dookoła unosi się delikatny zapach ziół i zwierząt, które zamieszkują ten las. Słychać delikatny szum wody, a po pewnym czasie staje się on głośniejszy. Wyraźnie słychać, że jest to rzeka. Na drodze jakby znikąd pojawiła się mała dziewczynka, która miała blond włosy związane w dwa warkoczyki, błękitne oczy i białą sukienkę z czarnym, jedwabnym pasem.
- A ja coś wiem! Coś wiem! I ci nie powiem! - Zawołała i zaczęła tanecznym krokiem skakać w kierunku rzeki.
Rozniósł się piskliwy wrzask. Mała dziewczynka wpadła do rzeki, a właściwie wartkiego strumyka. Złapała się lekko za gałąź, która odstawała od powalonego na wodę pnia, który sięgał do drugiego brzegu. Można bezpiecznie przejść i zostawić małą. To człowiek. Marne ścierwo. Zawsze można pomóc, lecz wilkołak otrzymał jasne rozkazy. Nie ufać, nie rozmawia i nie czytać wiadomości. Wszystko zależy od niego.

Kihe

Kihe bez chwili namysłu wskoczył na pień i powoli przeszedł na drugą stronę nie zwracając uwagi na tą żałosną istotę. Wystawił mordę w powietrze i zaczął nawąchiwać czegoś.

Shinra

Z małej kieszonki w sukience wypadło coś jasnego, a wiatr poniósł to gdzieś w las. Po chwili owa rzecz zniknęła w oddali. Dziewczynka wpadła do wody, lecz jakaś ręka chwyciła ją i wyjęła z wody. To była Shinra.

Kotka podeszła do niego i już uniosła rękę, ale opuściła ją. Nie warto. Dziewczynka kiwnęła jej głową i tanecznym krokiem zniknęła w oddali.
- Nimfy. Takie pomocne. - Powiedziała wyciągając rękę, a po chwili kartka wyleciała z jakiś krzaków i wylądowała w jej ręce. Rozerwała karteczkę na strzępy, a kolejne przyleciały do nie powolnie.
- Oblałeś. Gdybyś potrafił myśleć samodzielnie, zdałbyś. Nimfa miała ze sobą zwitek i miała go tobie dać, jeśli jej pomożesz. Słuchanie na ślepo rozkazów odbierze ci rozum. Musisz widzieć to, czego nie widzą inni. Myśl samodzielnie, bo kiedyś, to ty będziesz potrzebował pomocy. Nikt nie będzie chciał ci pomóc. - Powiedziała i zaczęła się oddalać. Po chwili zniknęła między drzewami. Weszła na dach chaty i znów rozpłynęła się w czarnej mgle. Już jej tu nie było.

Temat zamykam, a Ty wylazłeś ^^