Wodospad głęboki

Kadajna

- No to może na zmianę. A jak nasz zespół będzie się nazywał? - powiedziała, po czym spojrzała na Satrinę. Kadajnie nic nie przychodziło do głowy.

Satrina

A może SK - powiedziała myśląc. Spojrzała w niebo. Po chwili wstał i skoczyła i zaczęła pływać. Potem wyszła i wzięła gitarę i znów grała i śpiewała;

Przez całe życie bałam się
Uwolnić głos
Dać usłyszeć światu co,
Od zawsze w sercu mam
Ale nadszedł dziś
Moich marzeń czas
Aby spełniać je
Już czas
Pokazać wam
Pokazać wam

Ref.
Właśnie dziś
Oto ja
Jestem pewna
Że już najwyższy czas by
Marzeniom dać
Spełnić się
Teraz wiem, czego chcę
Dosyć życia tylko snem
Nic nie może już zatrzymać mnie
Oto ja

Dobrze wiem już jak
Pokonać własny strach
By móc na scenie być
Silna tak jak dziś
Chociaż wiem
Że mam odległy cel
To spełnię swój sen
Już czas
Tego właśnie chcę

Ref.
Właśnie dziś
Oto ja
Jestem pewna
Że już najwyższy czas by
Marzeniom dać
Spełnić się
Teraz wiem, czego chcę
Dosyć życia tylko snem
Nic nie może już zatrzymać mnie
Oto ja

Allen

Allen przyszedł i skoczył na drzewo słyszał jak Kocica gra i śpiewa. Zeskoczył i poszedł do nich. Dobrze znał tą poiosenke;

Jesteś głosem
który we mnie brzmi
Natchnieniem
Kiedy śpiewam
To Ciebie szukasz
Ciągle szukam
Jesteś nutą, której brak
Piosenką wewnątrz mnie
To Ciebie szukam
Ciągle szukam

Ref.
Właśnie dziś
Oto ja
Wreszcie czuję
Że już najwyższy czas by
Marzeniom dać
Spełnić się
Teraz wiem, czego chcę
Dosyć życia tylko snem
Nic nie może już zatrzymać mnie
Oto ja

Jesteś nutą której brak
Piosenką wewnątrz mnie
Jesteś głosem
Który we mnie brzmi
Natchnieniem kiedy śpiewam

Teraz wiem, czego chcę
Dosyć życia tylko snem
Nic nie może już zatrzymać mnie
Oto ja

Gdy skończył powiedział - Hejka ja jestem Allen

Kadajna

- Ja jestem Kadajna - powiedziała do Allena. Spojrzała na niego, a potem na Satrinę i powiedziała. - Taka nazwa może być. - Uśmiechnęła się i zaczęła sobie nucić piosenkę " Oto ja ".

Satrina

Satrina zdziwiła się i przestała grać na gitarze, więc ją położyła. Wstała i podeszła do Kotołaka. - Ja jestem Satrina - powiedziała z uśmiechem. Była blisko niego i patrzała mu w oczy.

Kadajna

Kadajna przestała nucić i wstała. Rozciągnęła się i spojrzała na kotołaki. Ziewnęła i wdrapała się na drzewo. Usiadła na prawie najniższej gałęzi i obserwowała kotołaki.

Allen

Allen też patrzał jej w oczy. - Ładne imię - powiedział z uśmiechem. Byli bardzo blisko siebie. Może i nawet pojawiła sie iskierka miłości. Kotołak nadal patrzał jej w oczy.

Kadajna

Kadajna była trochę głodna.
- Może ja pójdę coś upolować - powiedziała zaskakując z drzewa i po chili się oddaliła. Zobaczyła jak coś się porusza, ale nie poszła tego sprawdzić. Po paru minutach jednak poszła dalej.

Satrina

Satrina spojrzała na Kadajne, która odeszła. - No to jesteś my sami - powiedziała. Czuła jakieś miłosne przyciąganie. Uśmiechnęła się. Patrzała w oczy Allena. Ona nie wiedziała, czy jest w jego typie. Naglę przypomniał jej się jej starszy brat. Spojrzała na Allena i po chwili uderzyła go z pięści w głowę. - Tyy - powiedziała wściekłym głosem. - Braciszek. Myślałam że zaginąłeś - rzekła. Patrzała na niego cały czas. - Allen ty dórniu.

Kadajna

Kadajna spojrzała przed siebie. Było jej gorąco więc weszła w ubraniu do wody. Zamoczyła się cała. Po chwili wyszła. Było jej już o wiele chłodniej usiadła na kamieniu i rozejrzała się. Po czym bez słowa postanowiła pójść, gdzieś indziej. Po chwili wyszła.

Allen

Ja chodziłem cały czas tu i tam - powiedział. Uderzenie go trochę bolało. Spojrzał na Satrine i się uśmiechnął. Potem ją przytulił. - Ale wyrosłaś. - Skończył i wskoczył do wody. Zanurkował i nie wypływał.

Satrina

Satrina spojrzała na miejsce gdzie jej brat skoczył. - Allen właś z tej wpdy - powiedziała. Martwiła się że nie wypływa. Wskoczyła do wody i zaczęła go szukać.

Shinra

Przyszła ospała, z pochyloną głową. Oczy miała ledwie uchylone. Usiadła przy brzegu i wsadziła rękę do wody. Nawet nie zauważyła wszystkich obecnych. Machała tylko ogonem i obserwowała wodę przed sobą. Wszystko wydawało ej się przytłumione.

Evenly

Evenly przyszła i zobaczyła znajomą postać podeszła i się przywitała.
-Cześć.-Powiedziała po czym usiadła i czekała na reakcję znajomej.

Shinra

Cześć.- Powiedziała nie odwracając wzroku o wody. Jakoś nie miała humoru do rozmów. Wyjęła sztylet z powykrzywianym ostrzem i obracała go w rękach obserwując wodospad. Widać było jasne światło wędrujące po jej twarzy co pewien czas. Milczała przez cały czas. Zawiał wiatr odsłaniając jej drugie oko. Po chwili grzywka znów opadła wracając na swoje miejsce.