Spiewający potok

Hekate

Całkiem spory potok, którego niemal przezroczyste wody szumią cicho. Ale to nie z tego powodu tak się nazywa... żyją w nim liczne, małe, puchate stworzonka (tak nielubiane przez Hekate), które wychodzą wieczorami na kamienie i tam grają na swych dziwnych instrumentach. Jest to przyjemna, kojąca muzyka. Na brzegu rosną liczne wierzby płaczące, które swym szumem zasilają tą bajkową orkiestrę.

Shinra

Wleciała tu chyba jako pierwsza. Usiadła przy brzegu i zamyśliła się. Przypomniało jej się leczenie przez anioły. To nie było aż tak bolesne, jak się tego spodziewała. Wyjęła sztylet i bawiła się kręcąc go tak, że wyglądał jak kula. Zamyślona nie zauważyła, że opadł lekko do wody i powstała cienka błona, która sprawiła, że nóż wyglądało to jeszcze bardziej realistycznie.

Allen

Miku szybko przybiegła z Allenem na grzbiecie. Ona była szczęśliwa tak samo jak on. Uśmiechnęła się i głośno ryknęła. Allen zszedł z Miku, a ona zmieniła się w dziewczynę. Podeszła do wody i na brzegu usiadła. Wpatrywała się cały czas w swoje odbicie na tafli wody. Allen rozejrzał się wesoło.

Shinra

Sztyletu nie było już widać przez wodę. Shinra podniosła go i zobaczyła, ze błona nie znika, a woda nie spada. Powoli i ostrożnie przeniosła sztylet, który wciąż się obracał przed Allena.
- Coś was zatrzymało? - Spytała od razu nie odwracając wzroku ze sztyletu. Trochę długo na nich czekała. Zobaczyła, że Allen i Miku są jacyś radośni.
- Co się stało, że tak promieniejesz? - Spytała po chwili.

Allen

Nic - powiedział. On lubił się uśmiechać. Miku nadal patrzała w taflę wody gdzie było jej odbicie i myślała o Murtagu bała się że on jej nie rozpozna. Alle rozejrzał się szukając Evenly. Coś długo jej nie ma.

Evenly

Evenly wynurzyła się z wody .
-Co tak wolno.-Zapytała wychodząc z rzeki.-Zaczynałam się martwić.- Powiedziała zakładając kaptur na głowę. Wskoczyła na drzewo i zaczęła słuchać odpowiedzi.

Shinra

- Nie umiesz kłamać, ale to i dobrze. - Powiedziała i odwróciła się do niego. Powoli podchodziła, lekko, jakby miała zaraz odlecieć. Sztylet spadł,a ona utkwiła w nim spojrzenie, które przeszywało wszystko. Zerknęła na Miku. Czyżby się zmieniła? Teraz to nie było ważne. Chciała coś wiedzieć. Mieć pewność.

Allen

Od Miku spojrzenie zmieniło się na złe. Bez szczęścia. Jej oczy były czerwone jak krew, a włosy rozwiewał wiatr. Allen spojrzał na nią, a potem wlazł na wierzbę płaczącą. Z niej widok był bardzo piękny.

Shinra

- Ha. Spokojnie. Tylko żartowałam. - Powiedziała widząc jak ich nastrój się pogarsza. Plotła głupoty i chyba o tym wiedziała. Tak tylko, gadała dla gadania. Nawet jej to nie interesowało. Zainteresowało ją natomiast to jak inni reagują na takie rzeczy. Miała odpowiedź.
- No nie obrażaj się. To był tylko żart. Przepraszam. - Powiedziała i skoczyła do niego.

Allen

Ależ nic się nie stało - powiedział wesołym tonem. Miku nadal taka była. Zło ją przejmowało. Allen położył się i patrzał na niebo. Miku patrzała w swoje odbicie. Krew oczy w tym kolorze. Podniosła ręce i rozpuściła włosy.

Shinra

- Miku, coś się stało? - Spytała Shinra i przywołała sztylet. Zrobiła znów wodną kulę ze sztyletem w środku i wpatrywała się w nią uważnie czekając na jej odpowiedź. Nie chciała nikomu tutaj się narażać, lub go denerwować.

Evenly

Evenly się zaśmiała. I nagle na polanie wylądowały dwa smoki Jednym z nich był Murtag a drugim Sewilla. Od jakiegoś czasu cały czas z nią przebywał.
-Hejka-Powiedział przemieniając się w chłopaka.-Sewilla to jest Shinra, Shinra to jest Sewilla.-Przedstawił je sobie.

Allen

Miku gwałtownie odwróciła głowę. Była wściekła. Nie odpowiedziała dziewczynie. Miku zaczęła nie znosić Murtaga. Nie przywitała się ze nową smoczy-cą. Allen zszedł z drzewa, ale nie chciał podejść do Miku nie wiedział co ona zrobi. Po chwili już było jej lepiej. Tylko jej się coś zdawało. - Hejka - powiedziała i dalej patrzała w taflę wody.

Evenly

-Evenly Sewilla trochę u nas zostanie ma kłopoty i potrzebuje mnie.-Powiedziała Mutrag do Evenly.
-Dobrze.-Powiedziała krótko Evenly. I zadała jedno pytanie.-Znowu będziecie razem?-Zapytała się Evenly swojego przyjaciela.
-Na jakiś czas tak.-Powiedział.

Shinra

Widząc, że coś jest nie tak, Shinra stworzyła dookoła siebie barierę, która odpycha wszystko. Nie miała czasu, by odejść. Obserwowała wszystko uważnie z niewidzialnej bańki, która chroniła ją przed wszystkim.
- Allen. Rzuć we mnie patykiem. Chcę coś sprawdzić. - Powiedziała i czekała. Musiała mieć pewność, że bariera działa.