Szczere Pole

Shinra

Pustym spojrzeniem zlustrowała wilkołaka. Renn wyglądała na lenia, a ktoś leniwy nie zasługiwał na sympatię kotki. "Phi... Leniuch! Chętnie bym takiego przeszkoliła." Pomyślała w duchu. Po co te bezsensowne reguły, które nie pozwalają ruszyć się w nie taki jak trzeba sposób? To jest jak smycz. Leni trzeba wypleniać i uczyć. Świat jest dziki, a wystarczy takiego lenie w owy świat wysłać, żeby zginął z łap pierwszego dzikiego zwierzęcia, które spotka. Machała sztyletem w powietrzu i rozmyślała nad nieszczęsnym losem wilkołaka.

Aisha

Jeszcze przez chwilę obserwowała elfkę, z nie ukrywanym zainteresowaniem. Jednak to szybko dobiegło końca. - Życie jest pokręcone... Dopiero co walczące ze sobą osoby rozmawiają, jak zwykli znajomi. - Wymruczała, odgarniając włosy za ucho.

Evenly

-Zdarza się.-Wiesz jak chcesz to możemy się dalej bić ale na arenie.-Prychnęła Evenly.
Zastanawiało ją to skąd taka zwykła kotka ma taką moc. Zeskoczyła na ziemię i usiadła na trawie.

Shinra

Jej ucho drgnęło lekko.
- Wiesz. Jeśli świat jest pokręcony, to i my także. - Powiedziała uśmiechając się lekko. Szaleńcy w szalonym świecie, głupcy w głupim świecie. Wszystko było jedną, wielką ironią. Nadal zirytowana lenistwem Renn, wskoczyła na drzewo i rozmyślała nad tym, co ją może w życiu spotkać. Oj tak, chętnie zabawiłaby się z wilkołakiem. Kiedy dorośnie, będzie miała problemami, niekoniecznie związane z nią.

Evenly

-O mam pomysł zagrajmy w prawda albo wyzwanie.-Powiedziała Evenly -Co wy na to.
Evenly lubiła grać w tą grę. Przeciągnęła się kilka razy p czym usiadała na trawie i czekała na odpowiedzi innych.

Shinra

- Nie. Źle mi się kojarzy. Wiesz o co chodzi. - Powiedziała mętnym, głosem pozbawionym wszelkich emocji. Jakby na potwierdzenie jej słów, w umyśle kotki rozniósł się cichy syk. Drgnęła lekko. "Ciebie tu nie ma!" Pomyślała kotka i odrzucała go z całych sił. "Mylisz się. Jestem z tobą od samego początku. Od kiedy się urodziłaś. Jak myślisz, czemu tu jestem? Anioły nie pomogły, bo jeśli odejdę, ty razem ze mną. Mówił głos niosąc ze sobą wielki ból. Kotka padła na kolana. Złapała się z boków głowy i skuliła się. On nigdy nie był taki silny. Jęknęła z bólu. Cicho, niemal niesłyszalnie.

Evenly

Evenly zauważyła co się dzieje Głos znów powrócił. Poskoczyła do Shinry.
-Hej co się dzieje!-Krzyknęła do niej jeżeli jej podejrzenia miały się potwierdzić to znowu może robić się gorąco.

Shinra

Nie walczyła z nim. Było już za późno. Wyciągnęła rękę w stronę elfki, której imienia teraz nie pamiętała. Elfka odbita przez gwałtowną telekinezę, odleciała na kilka metrów waląc w ziemię. Wstała, podniosła wzrok. Inny niż jej. Był pełen żądzy krwi i mordu. Oczy czarne, nawet na białkach, z jasnym punktem w środku. Kły i pazury wydłużyły się. Teraz ciało należało do niego. Umysł walczył z nim. Momentalnie oczy wróciły do normy. Kotka wywalczyła chwilę włazy nad ciałem.
- Zróbcie coś! - Zawołała i krzyknęła z bólu. Znów była inna. Podchodziła do elfki, lecz co pewien czas zatrzymywała się. Zupełnie jakby resztami sił walczyła nadal.

Evenly

Evenly się lekko pobijała. Zdjęła wisiorek i rzuciła go na ziemię. Pentagram się powiększył tworząc swego rodzaju pułapkę.
-Ajs zawa saliteni.-Powiedziała zaklęcie Evenly. Shinra została zatrzymana w kole.

Shinra

Zaryczała dziko. Jej siła wzrosła dzięki władzy... tego. Wykonała pieczęć, której nawet kotka nie znała. Przez chwilę nic się nie działo, lecz jej dłonie zaczęły mieć dookoła siebie iskry. Kotka zacisnęła dłoń i pięścią uderzyła w granicę koła pentagramu, która była ledwie widoczna. Wyszła z koła, a iskry zniknęły. Wszystko zniknęło.

...

Chodziła po bezkształtnym podłożu. Mgła otaczała ją, a ona szła przez nią spokojnie. Czysta. Ten sam wąż zaatakował ją, lecz ona odbiła go. Zaryczał wściekle i zniknął.

...

Upadła na ziemię. Znów zaryczała, ale z bólu i była normalna. Nie odzywała się. Siedziała na kolanach zszokowana.

Evenly

///Wielkie sorry że mnie nie było ale musiałam zrobić komputerowi Symulacje Braku Prądu///

Evenly podeszła do niej
-Shinra już dobrze.-Powiedziała Evenly przynajmniej miała taką nadzieję. Usiadła koło Shi.

Aisha

Gdy tylko coś zaczęło się dziać, gdy tylko usłyszała dziwny głos zerwała się na równe nogi. Elfka została ode pchana magicznie, za sprawą Shinry. Nie, to już nie była ta sama kotołaczka... Najwidoczniej jej obrończyni chowała w sobie coś jeszcze. Mroczną tajemnicę, jaką był jej demon. Syknęła, ustawiając się w pozycji obronnej i ukazując lekko kły. Nie skrzywdziłaby jej, ale temu czemuś nie zawahałaby się wybić ząbków. Resztę obserwowała, nie poruszając już się. Demona prawdopodobnie przyciągały krzyki i gwałtowne ruchy. Chciała pomóc, ale nie mogła. Nigdy nie miała z takim czymś do czynienia. A potem... Spokój. Podbiegła do leżącej kotołaczki. - Już po wszystkim. A teraz powiedz mi... To był demon? - Zapytała, podtrzymując dziewczynę. Dopiero teraz zorientowała się, że nawet jej nie zna. Nie wie jak ta się nazywa.

Evenly

-To był demon.-Syknęła Evenly.
Teraz dopiero odczuła skutki upadku. Miała wybity bark. Strzepnęła mocno ręką a kość wskoczyła na miejsce.Przeszył ją bardzo silny ból.Usiadła przy Shi i czekała czy demon wróci.

Aisha

Zmrużyła oczy. Gdyby tylko miała taką moc... TĄ zdolność. Spojrzała na Evenly, nieco przerażonym wzrokiem. - Nie jestem specjalistką od takich rzeczy, ale jeżeli znasz kogoś, kto potrafi wyczuwać aurę innej osoby... To mogłoby jej pomóc. - Rzekła cichym tonem. Taki ktoś mógłby przygasić nieco demona, osłabić aurę bijącą od niego, uspokoić go i jednocześnie wyczerpać. A kto wie? Może nawet uśmiercić go nie zabijając kotołaczki. Jednak do tego ostatniego przydałby się ktoś bardziej doświadczony. Ktoś kto całkowicie panuje nad swoją mocą.

Evenly

-Shi pomagały trzy anioły jednak demon jest z nią za silnie związany nie da się go zabić nie zabijając jej.Można go tylko przygasić ale po pewnym czasie zaatakuje ze zdwojoną siłą.-Powiedziała Evenly.