Polne Uroczysko

Torak

Spojżałem na kota a za mną wylądował 20 metrowy Feniks-Rozumiem-powiedziałem po czym uśmiechnołem się do Yumi,ślepia znów stały się bursztynowe,zrobiłem skok do tyłu i znalazłem się na grzbiecie Feniksa.Siedziałem na jego łbie i spoglądałem na kotke.

Yumi

-Wiesz... Czasami trzeba po prostu odpuścić albo zignorować. To jest według mnie najlepsza metoda. No chyba, że chcesz kłopotów i bójki. - Powiedziała i usiadła w siadzie skrzyżnym na ziemi. Odwrócona była w stronę słońca, które wysyłało w ich stronę promienie słoneczne. Kuroi wszedł na jej nogi ocierając się o jej rękę. Yu zaczęła go drapać za uchem, a on odwzajemnił to mruczeniem.

Torak

Spojżałem na kotkę-Naprawdę?Zignorować?Tylko że ja takiej natury nie posiadam-
powiedziałem po czym Will puścił kulkę ognia która zrobiła się w krztałt kości.

Yumi

-Yyy... Okej. Ja tylko mówię. - Powiedziała z zamkniętymi oczami. - Masz rację, każdy jest inny. Ja czasami wręcz mam ochotę kogoś podręczyć, ale częściej ignoruję takie osoby. - Mówiła czując promienie i ciepło słońca na bladej twarzyczce, która zapewne się nie opali. Kuroi'emu pasowało coś takiego. Lubił ciepło.

Evenly

Evenly tylko wyciągnęła rękę w stronę ognia aby nad nim zapanować nie chciała aby coś sie podpaliło. Kiedy go ugasiła dalej siedziała na drzewie. Nie zamierzała się jeszcze wtrącić.

Torak

//Lol drzewo jest dawno spalone ._. //

Spojżałem na Elfkę a Will zatrzepotał skrzydłami robiąc silny podmuch,poklepałem go po szyji a ten odpowiedział skrzekiem.

Shinra

Wyszła spomiędzy zwęglonych gałęzi. W ręce miała sztylet wilkołaka. Bez słowa rzuciła wilkołakowi, już wyprostowany. Wziął to wszystko nazbyt poważnie.
- Naprawiony. - Rzuciła tylko. Kotka odwróciła się i weszła na drzewo. Wilk pożałuje tego czynu. Kotka zeskoczyła z drzewa i stwierdziła, że są kwita. Teraz tylko Chibaku musiałby ożyć. Chwila. Jego tam nie było. Najwyraźniej umknął przed ogniem. Westchnęła z ulgą.

No niestety ;p Chibaku to mój wąż i zdecydowałam, że uciekł przed ogniem. Nie dałeś czasu na reakcję i zabiłeś? Nie ma tak. Jeszcze jedna taka sytuacja i nagrodzę Cię ostem.

Torak

Złapałem Saksę pomiędzy palcami zaledwie 2 milimetry od nosa,schowałem go i spoglądałem z grzbietu Feniksa na kotkę.

Shinra

Kotka obserwowała wilkołaka i przewróciła oczami. Zamknęła oczy i zaczęła cicho posykiwać. Wtedy spomiędzy drzew wyłonił się Chibaku i syknął przeciągle na wilkołaka pokazując przy tym swój kołnierz. Kotka pogłaskała go po głowie i uspokoił się. Wąż owinął się dookoła jej ręki i położył głowę na drugim ramieniu.

Torak

Gdy jej wąż pokazał kołnież tylko prychnołem w tamtą stronę,pogłaskałem Feniksa po łbie a ten wypuścił kłąb ognia.Wyjołem z plecaka na jego grzbiecie królika i podałem Feniksowi który odrazu go zjadł.

Shinra

Zerknęłam na węża, który był nieruchomy. Kotka nie miała zamiaru odchodzić. Wilkołak był zbyt agresywny, byle wąż pokarze kołnierz, a on będzie zabijać. Chibaku niezadowolony wystawił rozwidlony język posykując przy tym. Nie podobało mu się zachowanie wilka.

Yumi

Za to Yumi jak siedziała tak i siedziała dalej. Ze śpiącym kotem na kolanach, nadal głaskała go po łebku. Jedyne co się zmieniło to tylko dźwięki wokół niej. Żadnych słów, lecz emocje pokazywane dziwnymi dźwiękami. - Wiecie co? Zachowujecie się jak dzieci. - Powiedziała spokojnie niczym Luna Lovegood z Harrego Pottera, mając zamknięte oczy i uśmiech na twarzy. Kot otworzył jedno oko i zaśmiał się na swój sposób.

Shinra

Kotka uśmiechnęła się do siebie i zaczęła wyobrażać sobie klasyczny ochrzan ze swojej strony. Widziała siebie jak drze się do Yumi "Jak ty się do matki odzywasz?!". Scenka zniknęła a ona zaśmiała się cicho. Nie. Nie potrafiła tego zrobić. Kotka szybko powstrzymała śmiech i zerknęła na córkę.
- Taka nasza natura. - Powiedziała żartobliwie, choć być może jej to nie wyszło. Wąż wpełznął w las i nie było go widać.

Yumi

-Natura? - Zapytała nadal tamtym głosem. - Według mnie wasze kłótnie są bez sensu. I czemu angażujecie w nie zwierzęta? - Pytała. Była wpatrzona w daleko umieszczoną na niebie gwiazdę. Nic nie znaczącą, niczym się nie różniącą, ale jednak interesującą. Jej głos był marzycielski, wciąż jak Luny. Czy to jej nowy głos ?

Shinra

- Czy ja angażowałam Chibaku? Syknął na niego i to normalne. - Powiedziała wchodząc na pobliskie drzewo. Zakończyła temat tą wypowiedzią i patrzyła w gwiazdy. Kotka zamachała ogonem i spróbowała przenieść kilka. Bezskutecznie.