Polne Uroczysko

Evenly

-No ba.-Powiedziała Murtag całując Miku.
Evenly dalej czekała na odpowiedz Yaevinn'a. Zastanawiała się nad jedną sprawą ale szybko odłożyła ją na bok.

Yaevinn

- Nie wiem. Zamglona Rzeka? - Zaproponował szeptem Evenly. Podszedł do reszty i zerknął na smoki. Potem na wilkołaka, Allena i resztę. Po chwili znalazł się na skraju Uroczyska. Nawet nie wiedział, że to zrobił, tak potwornie się zamyślił.

Allen

Allen spojrzał na elfa i się uśmiechnął. Miku też pocałowała Murtaga i się uśmiechnęła. Allen zerknął na Evenly, a potem na elfa. Myśli mu nachodzą że on się w niej zakochał.

Evenly

-Dobrze to chodzimy na zamgloną rzekę.-Zgodziła się Evenly i podleciała na skrzydłach do Yaevinn po czym wyszła z uroczyska. Kilka razy się obejrzała czy pozostali tez idą.

Allen

Miku zmieniła się w smoka i spojrzała na Allena. - Ja też lecę - powiedział i wszedł na Miku. Smoczy-ca wzbiła się w powietrze i spojrzała na dół. Potem wylecieli.

zt.

Yaevinn

Elf poszedł w kierunku rzeki i oglądnął się za siebie, by sprawdzić czy pozostali też idą. Niby chciał, by poszli, ale gdzieś głęboko, pragnął by zostali. Nawet sam o tym nie wiedział. Po chwili odszedł z Uroczyska i ruszył w kierunku rzeki.

Yvette

Yvette usnęła, a gdy się przebudziła nikogo już nie było. No prawie nikogo. Spojrzała w stronę, z której dochodził podobny zapach do jej. Oczywiście woń Yve była ładniejsza ale mniejsza o to. Zobaczyła wilkołaka. Zmarszczyła brew.
- Znowu on... - mruknęła opierając łeb o pień drzewa.

Torak

Wstałem,przeciągnołem się,wyszedłem ze srodka jakiegoś kręgu.Podbiegłem pod drzewo,wskoczyłem na nie i usadowłem się wygodnie,wyjołem Saksę myśląc-Co tu porobić...-po czym zaczołem żeźbić coś w pniu drzewa.

Yvette

Yvette otworzył;a jedno ślepie słysząc, że owy osobnik się poruszył. Zaczęła oglądać wszystko dookoła w poszukiwaniu ciemnego przedstawiciela jej rasy. W końcu jej się to znudziło i użyła węchu by go zdemaskować. Ah.. Wilkołak siedział na drzewie. Zmarszczyła brew po czym zamknęła z powrotem prawe oko.

Shinra

Przyszła tu spokojnie. Tu był ten jej "ukochany" Burek. Ukrył się przed nią i myślał, że się jej pozbędzie. Shinra usiadła na drzewie i obserwowała wszystko dookoła. Kotka zamachała ogonem i zaczęła nucić jakąś piosenkę. Zerknęła na innego wilkołaka. Może ten będzie wyzwaniem? Na razie dała sobie spokój i obserwowała Burka.

Yvette, wiem, ze miało być w górach, ale jak już tu jesteś, to p co kombinować?

Torak

Widząc że przyszłą ta "kotka" spoglądałem na nią jednym okiem a drugim dalej żeźbiłem coś w konarze drzewa.Gdy skończyłem wyryta żeźba ukazywałą Hinski znak który oznaczał "Małpa".Miałem nadzieję że się nie domyśli po czym wskoczyłem na drzewo obok.

Yvette

Nie ma spokoju. Yve poczuła obcy zapach. Bodajże kotołaka. Otworzyła dla odmiany lewe oko i kierując się zapachem trafiła w miejsce gdzie był ten owy osobnik.
- Wǒ... - mruknęła niezadowolona, ze ktoś jej znów przeszkadza.
Nic sobie nie robiąc z nowo przybyłej zamknęła ślepie i poszła dalej spać. Po chwili jednak otworzyła oczy i spojrzała na arcydzieło wilkołaka.
- Do kogo kierujesz ten znak? - burknęła widząc symbol, który bardzo dobrze znała.

Torak

Z drzewa obok gdzie siedział kotołak spojżałem na Wilkołaczkę-Do niej-pokazując ogonem kotołaka.Przyjołem gotowość do walki lub ucieczki.

Shinra

Zrozumiała przekaz, ale postanowiła wykorzystać go przeciwko niemu.
- Jak miło. A ja przez cały czas sądziłam, że nazywasz się Burek, a ciebie inaczej rodzice pokarali. - Powiedziała z nieszczery uśmiechem. - Małpa, tak? - Zapytała w końcu. Postanowiła nie zniżać się do poziomu Burka i zmienić taktykę.
- Nie myślisz chyba, że ranią mnie te twoje bazgroły? Najpierw postaraj się choć trochę zamęczyć kogoś, kto bliski jest twojego poziomu, potem weź się za mnie. - Powiedziała ostro. Nie było frajdy przy niszczeniu go od środka, co uważał swoją osobistość za świętość, ona natomiast, jego egzystencję uważała za coś, w co można buty wytrzeć. Taka mała różnica poglądów. Puki co nie zwracała większej uwagi na wilkołaczkę, ale kiwnęła jej głową z czystej kultury.

Torak

Spojżałem na kotołaka-Niech cię Demon ine pokara moja droga-powiedziałem z łobuzierskim uśmieszkiem.Wystawiłem pazury po czym je schowałem.