Małpi las.

Satrina

Pełno lian i drzew. Można nawet się tutaj zgubić. Małpy szaleją, skaczą na głowy i rzucają owocami. Zielono, ale nie spokojnie. Malutki staw obok ogromnego drzewa. W wodzie połno rybek czerwonych, żółtych i czarnych rybek.

Kadajna

Przyszła i usiadł koło drzewa. Spojrzała w niebo i wyjęła swój flet. Zaczęła na nim grać. I nagle pojawił się ogień. Żywioł okrążył ją.

Solebum

Zgrabna sylwetka kocicy wyłonił się z za drzew.Zpiorunowała delikatnie wzrokiem teren.Parskneła marszcząc czoło.Elff.Kucneła pod drzewem i skierował ślepia na Elfice.
-Witammm
Jej delikatny ton głosu mógł przyprawiać o dreszcze ale napewno nie te Elfice.

Kadajna

Kadajna skończyła grać na flecie i płomienie znikły. Spojrzała na nowo przybyłą.
- Witam - powiedziała łagodnym głosem. Schowała flet i spojrzała na drzewo. Zobaczyła małpę. Potem upuściła wzrok na kocicę.

Solebum

Brązowe ślepia kocicy zabłysły radośnie.Wreszcie,wreszcie ktoś z kimś można pogadać.Wolno wstała no nogi leniwie krocząc w strone elficy.Ogon winoł się jej wokół prawej nogi.Przysiadła przed elfem.
-Jestem Solebum
Uśmiech zawiatał na jej twarzy jeśli można by było nazwać to twarzą czy pusczkiem kota.

Kadajna

- Ja jestem Kadajna - powiedział. Uśmiechnęła się strzeże do kocicy. Spojrzała na nią zapamiętując każdy szczegół jej wyglądu, po czym powiedziała. - Pokazać ci coś. Może nawet będziesz mogła spróbować.

Satrina

Przyszła spokojnym krokiem to było u niej bardzo dziwne. Gdy zauważyła Kotołaka i Elfa skoczyła na drzewa, a małpa zaczęła ją rzucać owocami. Potem z tego drzewa zleciała przed Elfem. - Siemanko - powiedziała leżąc. Wstała, a w jej oczach było szaleństwo. Poprawiła kucyk, a ogon machał w tą i w tą.

Solebum

Kocica zrobił podejrzliwą mine.Postawiła uszy na sztorc wbijaąc ślepia w elfice.
-C..co takiego chcesz mi pokazać?
Parskneła zabawnie przekrzywaiąc głowe w bok.
-To coś ciekawego?
Była znana jako leniwiec kot,a raczej kocica nie robiąca nic dosłownie nic.Ale czasami miała troche chęci do zabawy.Przeniosła wzrok na Kotołaka przybyłego do tego miejsca.Siemnako?Na tym tereni zbierał sie coraz większy tłum.
-Witam
Brązowe ślepia zabłysły lustrując nowoprzybyłom.

Kadajna

Kadajna spojrzała na kocice i powiedziała. - Hej. Jestem Kadajna.
I nagle na głowę Kadajny zleciał owoc. Dziewczyna podniosła głowę.
- Och ty małpo - powiedziała, a wy jej głosie można było usłyszeć nutę grozy. Wstała i skoczyła na drzewo, ale nie złapała małpy. Weszła i usiadła między kotołakami. Wyciągła flet i pokazała go.
- Ten flet umie jedną magiczną sztuczkę. Każdy z swojej watahy potrafi jedną magiczną sztuczkę. A kiedy się jest już magiem to flet będzie umiał wszystko.

Satrina

Witam, witam ja jestem Satrina. Tak jak mój miecz - powiedziała z uśmiechem szalonym. Jej oczy zabłysły. Usiadła patrząc na drzewa. Spojrzała na Kadajne i się uśmiechnęła.

Solebum

-Soleee..Bummm
Rzuciała krótko w strone kocicy.Jej uwage przykuła elfiica i jej słowa.
-Chodzi ci o taki..Magiczny Flet?
To było dla niej nie do pojęcia.Każdy,każdy z watahy może mieć maiczna moc?Dziwne.Uniosła ciekwie prawą prew w góre.

Kadajna

- Chodzi o to, że każdy z swojej watahy potrafi na początku jedną magiczną sztuczkę, a kiedy jest się magiem to ma się pełną moc. Ja mam moc w tym flecie. Oczywiście każdy może na nim zagrać i wtedy pojawia się moc z jego watahy. - powiedziała spokojnym głosem.

Satrina

Satrina spojrzała na Elfa, a potem na Kocicę. - Ja ma jedną sztuczkę w mieczu - powiedziała pokazując miecz Solebum. Spojrzała w jej brązowe oczy i się uśmiechnęła. Trzymała miecz w ręce.

Kadajna

- A ty gdzie masz moc? - zapytała Solebum. Spojrzała na obie kocice, po czym powiedziała. - Ja mogę pokazać co na razie umiem. Zaczęła grać na flecie i nagle pojawił się ogień, a potem ją okrążył.

Satrina

Satrina spojrzała na ogień i pomyślała o lodzie. Spojrzała na swój miecz, a on zalśnił. - No to ja pokażę swoją moc - powiedziała z uśmieszkiem. Podniosła miech i ryknęła, ale nie za głośno; - Kaze no Kizu. - Po tych słowach machnęła miechem, a z niego poleciała biała fala zamrażając wszystko na dziesięć merów. Za nią nie była lody.