Małpi las.

Kadajna

- Przestańcie! - zawołała Kadajna. Stanęła między A'htes, a Evenly. W jej oczach można było dostrzec, że ma dość tego wszystkiego.

A'htes

- Dobrze. Ja przestanę. - Powiedziała. - Znudziło mi się już. - Spojrzała na Kadajne. Wstała i zaczęła iść. Powoli. Nigdzie się nie spieszyła. Nikt na nią nie czekał.

Evenly

Evenly nie lubiła tracić zabawy często ją ignorowano ale nie tym razem "Teraz nie odpuszczę"Pomyślała. Evenly jednym szybkim ruchem rzuciła sztylet który wylądował tuż przed wilkołakiem. Elfica zaczęła się śmiać .
-Oj przepraszam coś mi wypadło.-Powiedziała.

A'htes

A'htes przystanęła i wyjęła sztylet. Sprawnym ruchem podrzuciła go i zważyła jaki jest ciężki. "Ładny" stwierdziła. Na prawdę jej się spodobał.
- Małe dziecko nie umie się bawić nożykami... - stwierdziła słodziutkim głosikiem, wiedząc, że elfka nie wytrzyma. - Chyba sobie go zachowam. Oddam jak się nauczysz. - Zawołała do niej. Lubiła, a raczej, kochała wkurzać. Schowała sztylet do kieszeni i zaczęła iść dalej.

Kadajna

Kadajna się wkurzyła wyjęła flet i zaczęła na nim grać. I nagle pojawiła się ognista ściana między A'htes i Evenly. Po chwili przestała grać, ale ściana nadal była.
- Musiałam to zrobić. - powiedziała.

Evenly

-Nie martw się mam jeszcze jeden.-Stwierdziła.
Evenly nie lubiła gdy ktoś zabiera jej rzeczy a już na pewno atame.
-Całkiem niezła sztuczka -powiedziała elfica do Kadajny.
W tym samym zasie zerwała się z drzewa i przeleciała ponad ścianą ognia.Wylądowała na drzewie na przeciwko wilkołaka.

A'htes

- Kadajna... - powiedziała. - Naucz swoja przyjaciółkę, żeby nie rzucała w nieznajome wilkołaki sztyletami. - Odwróciła się do Kadajny. - Nie lubię jak ktoś we mnie takim żelastwem rzuca. - Powiedziała. "W dodatku jeśli to jest srebrne żelastwo" dodała w myślach.

Kadajna

Kadajna wzięła flet do ręki i zaczęła grać. Nagle pojawiły się klatki. W jednej była Evenly, a w drugiej była A'htes.
- Teraz, albo przestaniecie się kłócić, albo was w tych klatkach zostawię. - powiedziała, a w jej oczach zrobiły się malutkie płomienie.

A'htes

- Kadajna!!! - Zawołała do niej i chwyciła za kraty. - Ja już chciałam spokojnie odejść, chociaż nie to jest w mej naturze!! - Krzyknęła. "Chyba nigdy nie widziałaś wilkołaka w furii" pomyślała.

Evenly

Evenly westchnęła. Złapała za kraty i stanęła na przeciwko wilczycy. Skupiła się mocno i po chwili można było poczuci lekki dymek. Evenly była z siebie zadowolona i z tego co zrobiła. Trzymała w ręku swój sztylet a kieszeni wilkołaka miała sporawą wypaloną dziurkę.
-Ups wypadek przy pracy- powiedziała po czym sztylet rozwiała się w dym

Kadajna

- Wypuszczę was, ale pod jednym warunkiem. Nigdy nie będziecie się przy mnie kłócić - powiedziała i spojrzała na elficę i wilczycę surowo.

Evenly

-No nie wiem ale niech będzie.-Powiedziała Evenly nie lubiła rezygnować z bójki. Uśmiechnęła się złowieszczo do wilkołaka.
-Następnym razem nikt mi nie przeszkodzi.-Powiedziała a po tym się uśmiechnęła.

A'htes

- Elfie... Lepiej nie zaczynaj ze mną. - Warknęła. Spojrzała na swój płaszcz. Gdy zobaczyła dziurę, zawrzała w niej krew. Podniosła łeb do gór i zawyła. A było to wycie mrożące krew w żyłach. Opanowała ją furia. Ale był jeszcze ratunek dla niej i dla innych. - Kadajna... - sapała między groźnym warczeniem - musisz mi zaufać... wypuść mnie a odejdę z stąd bez zemsty... ale jeśli jeszcze chwile tu zostanę... rozerwę ją. - Kolejne wycie. Kraty nagle zaczęły się skarżyć pod naciskiem łap A'htes.

Kadajna

Kadajna zagrała na flecie i klatka A'htes znikła.
- Będzie lepiej jak ciebie pierwszą wypuszczę, ale pamiętaj na następnym razem opanuj się.

Evenly

-O a jednak nie wszystko stracone.
Evenly aż nosiło aby pokazać że ona też coś umie.
-Możesz ją jeszcze chwile potrzymać w klatce?-Zapytała z podekscytowaniem przesłodzonym głosem. Wiedziała że nie trzyma się dzikich bestii za długo w latkach