Małpi las.

Evenly

Evenly podeszła do niego położyła do i zaczęła opatrywać mu rany.
-Może zaboleć.-Powiedział i zacisnęła ręce na jego ranie. Po chwili zabandażowała mu rękę i nogę.
-Nie nadwyrężaj nogi i ręki.-Powiedziała uśmiechac się

Allen

Allen wstał. - Dzięki - powiedział uśmiechając się do niej. Spojrzał jej w oczy, a potem na swoją siostrę. Podszedł do niej i zapytał; - Hej siora pożycz 30 kości. - Uśmiechnął się i spojrzał na Evenly.

Satrina

Satrina spojrzała na Allena. - No jasne że ci porzyczę - powiedziała z uśmieszkiem. No pożyczyć to pożyczyć, czyli odda. Szukała trzydziestu kości, ale nie umiała znaleźć. Spojrzała na Eryksa i po chwili rzekła złym powarznym tonem; - Eryks oddawaj moje kości. - Eryks zerknął na Satrine i zrobił głupią minę, a potem oddał. Kotołaczka dała Allenowi 30 kości i podeszła do Eryksa, a ten zamienił się w małpkę i skoczył na drzewo. Potem uciakał Satrinie ponieważ ona go goniła. Skoczyła na niego i razem z nim zleciała na ziemie. Potem wstała i Eryks też, ale jako chłopak.

Allen

Ha ha - zaśmiał się i wziął kości. - Dzięki - powiedział. Podszedł do Eryksa i spojrzał mu w oczy. - Musisz uciekać w miejsca ciasne - szepnął mu do ucha. Odszedł i patrzał na Evenly.

Evenly

Evenly czuła że się czerwień. Ale szybko zasłoniła policzki włosami. Często nosiła je rozpuszczone.

-O siostra...-Zaśmiała Się Murtag jako chłopak.

Evenly wiedziała co chce powiedzieć Smok. Ale ona zgromiła go tylko spojrzeniem.

Kadajna

Kadajna obserwowała wszystkich. Uśmiechnęła się do nich i powiedziała do A'htes. - Smacznego. - zaśmiała się i spojrzała w niebo. Nagle przyleciały jej feniksy.
- Hejka. - powiedziała do zwierząt, a feniksy skłoniły lekko głowy. Spojrzała na innych i powiedziała. - Poznajcie, ten biały feniks to Rikita, a ten ognisty to Weder.

Allen

Bardzo ładne - powiedział spoglądając na Evenly. Potem zerknął na Murtaga, który wydaje się coś chciał powiedzieć. Rozejrzał się i spojrzał w niebo. Myślał o różnych rzeczach.

Evenly

Evenly zaczęła iść w kierunku drzewa. Szła wolnym krokiem w razie czego mogła by się spokojnie odwrócić. Kiedy była przy pniu zaczęła się wspinać.

Kadajna

Kadajna spojrzała na feniksy. Po chwili wstał i wdrapała się na drzewo. Po paru minutach feniksy też poleciały na drzewo.
- Jestem trochę zmęczona. - pomyślała Rikita, a Kadajna usłyszała jej myśli.
- Możesz lecieć na łąkę i tak odpocząć. - powiedziała elfka do Rikity. Po chwili oby dwa feniksy wzbiły się w powietrze i odleciały.

Evenly

Evenly cały czas obserwowała uważnie Allena. Zastanawiała się co on sobie myśli. Tak obserwowała jego ruchy. Wyjęła sztylet i zaczęła go obracać w rękach.

Derin

Derin uśmiechnął się do A'htes i zapytał. - To co zjesz te liście? - podał jej gałąź na, której było 67 liści. Wspiął się na drzewo i obserwował.

Evenly

Evenly spojrzała na niego. Ale nic nie powiedziała po chwili schowała sztylet i zeskoczyła z gracją na ziemię. Podeszła do wody i się napiła. Po chwili wróciła do pozostałych.

Derin

Derin ziewnął i wszedł na drzewo. Nagle rana w klatce piersiowej zaczął go bole, ale wilkołak prubował to ukryć. Spojrzał w niebo, a potem zamknął oczy. Rana dalej go bolała.

Evenly

Evenly zauważyła że wilkołak nagle złapał się za ranę na klatce.
Przeszła z gałęzi na gałęzi i teraz siedziała koło niego. Wyjęła trochę maści i posmarowała mu ranę. Po chwili odwróciła się i wróciła na swoje miejsce

Allen

Allen rozejrzał się i szedł pod drzewo gdy dotarł spojrzał na Evenly i skoczył na drzewo. Położył się na grubej gałęzi i myślał o wszystkim. Po chwili spojrzał na Derina, a potem patrzał z góry na Evenly.